Onderstaande samenvatting is een vertaling door Google. Een link naar het origineel en, waar mogelijk, het volledige onderzoek vindt u onder de Nederlandse tekst.
ACHTERGROND:
Vroeg cognitief ingrijpen is de enige routineuze therapeutische benadering gebruikt voor de verbetering van de intellectuele tekorten bij mensen met het syndroom van Down, maar de effecten zijn beperkt. Onze hypothese was dat toediening van het groene thee extract epigallocatechine-3-gallaat (EGCG) de effecten van niet-farmacologische cognitieve revalidatie bij jonge volwassenen met Downsyndroom zouden verbeteren.
METHODEN:
De deelnemers waren volwassenen (leeftijd 16-34 jaar) met het syndroom van Down van ambulante instellingen in Catalonië, Spanje, met een van de genetische variaties (trisomie 21, partiële trisomie, mozaïek, of translocatie) van het Down syndroom in een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde , fase 2, single center trial (TESDAD). De deelnemers werden willekeurig EGCG (9 mg / kg per dag) of placebo toegewezen en ontvingen cognitieve training voor 12 maanden in het IMIM-Hospital del Mar Medical Research Institute. Wij volgden de deelnemers gedurende 6 maanden na stopzetting van de behandeling. Wij wezen willekeurig deelnemers aan met behulp van random-nummer tafels en een evenwichtige verdeling naar geslacht en intellectuele quotiënt. Deelnemers, families en onderzoekers die de deelnemers beoordeelden werden gemaskeerd bij toewijzing van de behandeling. Het primaire eindpunt was de cognitieve verbetering beoordeeld door neuropsychologists met een batterij van cognitieve tests voor het episodisch geheugen, uitvoerende functie, en functionele metingen. Analyse was een intention-to-treat basis. Deze studie is geregistreerd bij ClinicalTrials.gov, nummer NCT01699711.
BEVINDINGEN:
De studie werd uitgevoerd tussen 5 juni 2012 en 6 juni 2014. 84 van de 87 deelnemers met het syndroom van Down werden opgenomen in de intention-to-treat analyse na 12 maanden (43 in de EGCG en cognitieve training-groep en 41 in de placebogroep en cognitieve training groep). Verschillen tussen de groepen waren niet significant op 13 van de 15 proeven in de TESDAD batterij en acht van de negen aanpassingsvaardigheden van het Adaptive Behavior Assessment System II (ABAS-II). Na 12 maanden behandeling met EGCG en cognitieve training hadden de deelnemers significant hogere scores in visuele geheugen herkenning (Pattern Recognition Memory-test onmiddellijke recall, gecorrigeerd gemiddelde verschil: 6 · 23 procentpunt [95% CI 0 · 31-12 · 14], p = 0 · 039; d 0 · 4 [0 · 05-0 · 84]), remmende controle (Cats and Dogs totaalscore gecorrigeerde gemiddelde verschil: 0 · 48 [0 · 02-0 · 93], p = 0 · 041; d 0 · 28 [0 · 19-0 · 74], Cats and Dogs totale responstijd, gecorrigeerd gemiddelde verschil: -4 · 58 s [-8 · 54 tot -0 · 62], p = 0 · 024; d -0 · 27 [-0 · 72 tot en met -0 · 20]), en adaptief gedrag (ABAS-II functionele academici scoren, gecorrigeerd gemiddelde verschil: 5 · 49 [2 · 13-8 · 86], p = 0 · 002; d 0 · 39 [-0 · 06-0 · 84]). Er werden geen verschillen geconstateerd in negatieve effecten tussen de twee behandelingsgroepen.
INTERPRETATIE:
EGCG en cognitieve training voor 12 maanden was significant effectiever dan placebo en cognitieve training op het verbeteren van visuele herkenning geheugen, inhibitie, en adaptief gedrag. Fase 3 studies met een grotere populatie van mensen met het syndroom van Down zal nodig zijn om de lange termijn effectiviteit van EGCG en cognitieve training te beoordelen en bevestigen.
Origineel: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27302362
Deel dit:
Volg Dokter Thee:
Geef een reactie